कानबाईना गाना - डोंगरले पडी गई वाट

डोंगरले पडी गई वाट,
वाट मन्ही कानबाईले

कसाना लउ मी थाट
थाट मन्ही कानबाईले
साडी-चोळीना लउ मी थाट
थाट मन्ही कानबाईले
डोंगरले पडी गई ....

कसाना लउ मी थाट
थाट मन्ही कानबाईले
पुजा पत्रीना लउ मी थाट
थाट मन्ही कानबाईले
डोंगरले पडी गई...

कसाना लउ मी थाट
थाट मन्ही कानबाईले
फुलेस्ना लउ मी थाट
थाट मन्ही कानबाईले
डोंगरले पडी गई ...

कसाना लउ मी थाट
थाट मन्ही कानबाईले
रोटास्ना लउ मी थाट
थाट मन्ही कानबाईले

डोंगरले पडी गई...

कसाना लऊ मी थाट

थाट मन्ही कानबाईले

तोरणना लउ मी थाट

थाट मन्ही कानबाईले

डोंगरले पडी गई....

कानबाईना गाना - गेले होते कुठे गं

सहा महिन्याची रात्र गेली, गेले होते कुठे गं

वाणियाच्या दुकानी मी बसलो होतो तिथे गं

नारळाच्या गोणी मी तो खरेदी केल्या दोन्ही गं

सहा महिन्याची रात्र गेली, गेले होते कुठे गं

वाणियाच्या दुकानी मी बसलो होतो तिथे गं

खारकाच्या गोणी मी तं खरेदी केल्या दोन्ही गं

सहा महिन्याची रात्र गेली, गेले होते कुठे गं

वाणियाच्या दुकानी मी बसलो होतो तिथे गं

लिंबोळ्याच्या गोणी मी तं खरेदी केल्या दोन्ही गं

- अहिराणी साहित्य

कानबाईना गाना - थारा कोठे लेशी वं माय

कानबाई सांगे रानबाईने

थारा कोठे लेशी वं माय

थारा लेसु वारा लेसु

... भाईना घर वं माय

... भाईनं सुर्यामुखी दार

याने बसनं ठाकं दारी वं माय

ठाकं दारी याने मंडप दिला भारी वं माय

- अहिराणी साहित्य

कानबाईना गाना - कानडी उभ्या, दारावरी

 सुर्या निंघना, कानडी  उभ्या, दारावरी

तापी गोमीना मेळ देव चांग्यावरी

सुर्या निंघना कानडी उभ्या, दारावरी

डोकी तांबन्या घागरी भेट गंगेवरी

- अहिराणी साहित्य

कानडी - कानबाई
गोमीना - गोमती नदी

कानबाईना गाना - आई कानबाई

हाऊ काय सरावन महीना वं माय

पान वार्‍यानं उडेल वं माय

आईच्या दरबारी पडेल वं माय

आईने शेल्याने झाकीले वं माय

आईचा सासरा दशरथ वं माय,

आईनी सासु केगामती (कैकयी) वं माय

आईना राम भरतार वं माय, राम भरतार

- अहिराणी साहित्य

अहिराणी गाना - नाचणार पोर्य्या

हे वाकडा - तिकड़ा बाभूळ,

त्यावर होता कोल्हा

कोल्हा मना साला,

चिडी म्हणी सासु,

ढोलग धरी नाचू ,

ढोलग गय फूटी,

नाचणार पोर्य्यान घर कोणत , घर कोणत,

काई कुत्तलिनी दाईदीनथ, कुत्तलिनी दाईदीनथ,

भूरी  कुत्तलिनी भुकिदिन्थ -भुकिदिन्थ


- अहिराणी साहित्य

अहिराणी गाना - माय (आई)

माय ले माय म्हणता ओठले ओठ भिडे ,


चुलातीले काकी म्हणता अंतर किती पडे,


जीजीले जीजी म्हणता मिळे जीभाले निवारा,


सासुले सासू म्हणता गेला तोंडातुनी वारा,

- अहिराणी साहित्य

आखाजीना गाना - आखाजी सारा सण...

आखाजी सारा सण,

सूनबाई टिपरना खेवाले बाप उना लेवाले,

चाल पोरी आखाजी खेवाले भाऊ उना लेवाले,

चाल बहीण टिपरना खेवाले भावजायी कशी म्हणे,

चाल चाल नवीनबाई फुगडी खेवाले...

- अहिराणी साहित्य

आखाजीना गाना - मामानं गाव, पत्तास ना डाव....

मामानं गाव, पत्तास ना डाव....

मावशीसना मान, मामीले तान....

बहिनीसना हेका, पाहिजे झोका....

आम्बा जिव नं जेवन, वना आखाजी ना सण.

- अहिराणी साहित्य

अहिराणी गाना - डोयाले धारा...

लगिन व्हताच नवरा माल्हे
लयी ऊना पूनाले
सुखी सगळा शेतस घरमा
तरी धारा लागतीस डोयाले ।

याद येस माहेर सासरनी
सपनमा देखस मि सगळासले
काम करतस त्या वावरमा
पाणी नही त्यासले पेवाले !

आठे दोन सावा पाणी
नळले येईसन जास वाया,
गावमा घागरी डोकावर धरीसन
उनमा कोसभर जातीस बाया !

कटाया करीसन सयपाकना
आम्ही जातस हाटेलमा जेवाले
गावकढे सासूआणी माय
आंधारामा फूकतीस चूल्हाले !

साले भरस बाप मन्हा
सासरा जास नागराले ,
पगार व्हताच नवराना
गाडीवर मी जास बजार भराले !

कपाट भरी लुगडा त्याव्हर
म्याचींग पोलका लेस नवरा माल्हे ,
गावले मन्ही माय आणी सासु
ठिगय लावतीस लुगडाले !

कसी इसरू मायबाई
मन्ह सासर माहेरले ,
खास सोनाना घास आठे तरी
भाऊ येस आखाजीले !

दुखनखुपन आम्हन तरी
चैन पडत नही त्यासले ,
कर्ज काढीसन येतस
त्या आम्हले भेटाले !

एव्हड इसवासन गोत
सोडी उनु मी पूनाले,
याद येताच त्यासनी
धारा लागतीस न डोयाले

धारा लागतीस डोयाले
धारा लागतास डोयाले

- अहिराणी साहित्य

कानबाईना गाना - कथाईन जाशी मन्ही कानबाई माय

घरधनीनी मंडप सवारा, कथाईन जाशी मन्ही कानबाई माय

गावना मारुतीनी शिवार रोखी, कथाईन जाशी मन्ही कानबाई माय

गावना मारुतीले शेंदुर नारय, कथाईन जाशी मन्ही कानबाई माय

गावना पाटीलने दरजा रोखा, कथाईन जाशी मन्ही कानबाई माय

गावना पाटीलले पान सुपारी, कथाईन जाशी मन्ही कानबाई माय

घरधनीनी मंडप संवारा, कथाईन जाशी मन्ही कानबाई माय

घरधनीना जयजयकार, तठेच राहसु वं माय!

- अहिराणी साहित्य 

कानुबाई पिवळा पीतांबर नेसणी ओ माय!

श्रावणातल्या नागपंचमीनंतरच्या पहिल्या रविवारी कानबाई किंवा कानुबाई हा उत्सव खान्देशात उत्साहाने साजरा होतो. त्यासाठी तिथी वगैरे बघत नाही. कानबाई उत्सवाला फार जुनी परंपरा लाभली आहे. कुणी म्हणतं पुर्वी खानाचं राज्य होतं. त्याला तु'झ्या नावाची म्हणजे "खानबाई' साजरी करतो असं सांगुन हा हिंदुंचा सण साजरा करत होते. कुणी म्हणतं , हा खान्देश = कान्हादेश! खान्देशी लोक कान्हा म्हणजे श्रीकृष्णाला मानतात म्हणुन त्यांनी देवीचा उत्सव सुरु करण्यासाठी 'कानबाई' हे नाव घेतलं असावं. असो. हा उत्सव प्रामुख्याने सोनार, शिंपी, चौधरी, माळी या समाजात साजरा होतो.
या उत्सवाच्या आधीही दिवाळ सणाच्या आधी करतो तशी घराला रंगरंगोटी होते. घरातील भांडी घासुन पुसुन स्वच्छ केली जातात. पडदे, चादरी, बेडशीट्स, कव्हर्स सगळे धुवुन घेतात. एकत्र कुटुंब असेल तर रोटांसाठी घरातील लहान मोठ्या पुरुषांना मोजुन प्रत्येकाची सव्वा मुठ असे धान्य म्हणजे गहु,चण्याची दाळ घेतले जाते. तेही चक्कीवालीला आधी सांगुन ( तो मग चक्की धुवुन पुसुन ठेवतो.) चक्कीवरुन दळुन आणले जाते. विशेष म्हणजे या दिवशी चण्याच्या दाळीचाच स्वैपाकात जास्त वापर असतो. पुरण पोळी, खीर कटाची आमटी चण्याची दाळ घालुन, गंगाफळ/ लाल भोपळ्याची भाजी असा थाट असतो. कांदा लसूण वर्ज्य. साड्यांचे पडदे लावुन डेकोरेशन केले जाते. कानबाईचे नारळ मुख्यतः पुर्वापार चालत आलेले असते किंवा परनुन आणलेले असते.

अखाजीना गाना - आथानी कैरी तथानी कैरी

खान्देशात आखाजीला मुलींना गौराई म्हणुन माहेरी आणले जाते.
गल्लीच्या मधोमध मोठे झोके बांधुन मुली हे गाणं म्हणतात.

आथानी कैरी तथानी कैरी कैरी झोका खाय वं

कैरी तुटनी खडक फ़ुटना झुयझुय पानी व्हायं वं ||

झुयझुय पानी व्हाय तठे कसाना बाजार वं, कसाना बाजार वं||

झुयझुय पानी व्हाय तठे बांगड्यास्ना बाजार वं, बांगड्यास्ना बाजार वं ||

माय माले बांगड्या ली ठेवजो ली ठेवजो

बन्धुना हातमा दी ठेवजो ली ठेवजो ||

आथानी कैरी तथानी कैरी कैरी झोका खाय वं

कैरी तुटनी खडक फ़ुटना झुयझुय पानी व्हायं वं ||

झुयझुय पानी व्हाय तठे कसाना बाजार वं, कसाना बाजार वं||

झुयझुय पानी व्हाय तठे लच्छाना बाजार वं, लच्छाना बाजार वं ||

माय माले लच्छाली ठेवजो ली ठेवजो।।
बन्धुना हातमा दी ठेवजो ली ठेवजो ||

बन्धु मना सोन्याना सोन्याना पलंग पाडू मोत्यान

अहिराणी गाना - डोंगर हिरवा गार

डोंगर हिरवा गार, माय तुना डोंगर हिरवा गार!
डोंगर हिरवा गार, माय तुना डोंगर हिरवा गार !!

चम चम चमके नांदुरी बझार
डोंगर हिरवा गार...

कपाळी कुंकु डोयामा काजळ
मांगमा भरा गुलाल,
माय तुना डोंगर हिरवा गार!

डोंगर हिरवा गार, माय तुना डोंगर हिरवा गार!

जतरा भरनी चैत्र मजार,डोंगर हिरवा गार!

कानमा कुंडल, नाकमा नथनी,
गया मा बांधा तार, माय तुना डोंगर हिरवा गार!

माय तुना हाथमा सोनानी, तलवार डोंगर हिरवा गार!

डोंगर हिरवा गार, माय तुना डोंगर हिरवा गार!

डोंगर हिरवा गार, माय तुना डोंगर हिरवा गार !!

- अहिराणी साहित्य