अहिराणी कविता

                   तुन गाव कोठल ?

   

        सात नदी काटे वशेल. सात चहालिल.

                     मन गाव. तठल.

        सात डोंगरीवर वशेल. सात चहालिल.

                     मन गाव. तठल.

       

        साती मंदिरी पुजारि.सात लोक संतान.

       कान देया आथा.आहि गाव भलत महान.

                   सात समुद्र काटेल.                                      

               सात चहालि यान नाव.

                               - दिपक पाटिल.

हासा अहिराणी म्हान ! (अहिराणी विनोद)

थंडीना दिवसस मझार रामपहारात कोना घर जान भी एक मोठ पाप रहास भो. 

त्या लाडू हानत रहातस अन आपू टपकी पडतस. 

नाक बिचारासनी धांदळ व्हई जास ना दपाड दपाड करानी. 

एएए कोन वन दपाड दपाड पटकन!! 

______________________________________ 

डोयाले धारा

लगिन व्हताच नवरा माल्हे 

लयी ऊना पूनाले 

सुख सगळा शेतस घरमा

तरी धारा लागतीस डोयाले ।

याद येस माहेर सासरनी

सपनमा देखस मि सगळासले

काम करतस त्या वावरमा

पाणी नही त्यासले पेवाले !

माय बोली ना आदर करा

  माय बोली ते माय बोली र्हास, कोणती बी उसनवार येल भाषा मा ती चव कोठे से.  

 

आते जो तो विंग्रजी म्हणतस का फांग्रजी म्हणतस तीज भाषा मा कोनले बी शुभेच्छा देतस पण काय माया पिरिम दिखस का त्यामा? आजीबात नाही कोणी मरणं का लगेज खाले लिखतस _R I P 😞🙏🏻💐💐 आणि आर्थ इचारा ते ९५ % नापास. आन मंग कायलेवाले बोलतस आरे जेनी तेनी भाषा मा व्यक्त व्हा! बोली दखा लिखी दखा एकदा.