देसप्रेमी माय
उठ उठ सुनबाई ल्हेव आरतीनं ताट ;आज लढाई वर निंघना तुन्हा पतीराज..
नको बसु कोपराम्हा तु अशी रडीकुढी,
लाज भारतमायनी राखाले निंघेल से
हाऊ विर गडी...
व्हत कुंकू कपाय नं मन्ह
देश ना काम ले उन ;
हायी तेन्हच से रगत कशी बुडायी,
कुळ नी शान ...
शे एकुलता एक लाल मन्हा ,
जिव मन्हा बी तुटसं ;
पण..! सेवा जन्म भु नी कराले
मोठ्ठ भाग्य लागस...
कर भरजरी सोया सिंगार
जसं भवानी नं रुप....;
हासी सन काढ ईडापिडा,
तेल्हे लढाले य्हीन हूरुप..
करीसन आकांत तोडु नको
त्यान्ही हिम्मतं...
उपकार धरत्रीना फेडाले त्याल्हे
मोजानी से किंमतं..
पडनी से देस वर दुश्मन वैरी नी नजर ;
कालीज तेन्ह आणिन चिरीसन
मन्हा शुर सरदार..
म्हणु दे दुनिया ले आपुनले करंट्या ; हारना मन्हा लेक ते लढाई वर जासुत आपण दोन्ही स्वःत्या...
जयराम सिताराम मोरे
एकलव्य चौक सोनगीर ता.जि धुळे .
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा